Dzisiaj ponownie udajemy się nad brzeg Odry, by wśród przerzedzonej zimowym (?) klimatem roślinności odnaleźć ruinę schronu nr 679. Obiekt, mimo iż obecnie stanowi malownicze gruzowisko, nadal jest intrygującym celem eksploracji oraz źródłem wiedzy dla każdego entuzjasty urody niemieckiej sztuki fortyfikacyjnej (choć znam takich, którzy uważają, że jest ona najbrzydszą z możliwych!). Schron został wzniesiony niespełna 100 metrów od brzegu rzeki. Ulokowano go na szczycie wypukłego brzegu niewielkiego meandra rzeki. Taka lokalizacja dawała możliwość skutecznego ostrzeliwania przeciwległego brzegu Odry na północ i południe. Potencjał ten oczywiście wykorzystano i Stand otrzymał dwa stanowiska bojowe.

Warto zwrócić uwagę na bliższe i dalsze otoczenie schronu. Zachowały się tu rozmaite formy dzieł ziemnych: od rowów dobiegowych, po odpowiednio wyprofilowane równie ogniowe.

Obiekt niestety został mocno zniszczony przez sowieckich saperów. Wiele wskazuje, że największe zniszczenia powstały w 1945 roku, kiedy to schron musiał być unieszkodliwiony, by przede wszystkim wyłączyć go z walki. Ładunki wybuchowe mogły zostać umieszczone w komorach minowych, które znajdowały się w bloku wejściowym*. Eksplozja oderwała i rozczłonkowała strop właśnie znad śluzy oraz izby wypoczynku. Natomiast część bojowa uległa niewielkiej destrukcji. Część zniszczonego stropu spadła na jedną z izb bojowych, co uniemożliwiło zezłomowanie pancerza.

Wybuch oraz postępująca erozja sprawiły, że pod zwałem ziemi znalazła się elewacja wejściowa. Stąd jest to najmniej czytelna część schronu. Natomiast doświadczone oko odnajdzie ją bez trudu.

Zniszczeniom mniejszym niż stropodach uległy ściany pionowe, dzięki temu Stand stanowi sam w sobie ciekawy przekrój poziomy. Szybko odnajdziemy w nim blok wejściowy z zachowanymi wnękami, a następnie izbę wypoczynku.

Kontynuujemy eksplorację schronu nr 679! Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że Stand zniszczony jest całkowicie. Jest to wrażenie pozorne i już bliższe oględziny ujawniają, że w całości uchowały się oba pomieszczenia bojowe. W tym, skierowanym na północ płytę stalową 7P7 ucięto równo z płaszczyzną przedpiersia, natomiast w tym, które skierowane było na południowy-wschód płyta zachowała się w całości!

Metryczka:

Galeria:

*Zniszczenia uniemożliwiły stwierdzenie, czy schron posiadał komory minowe.

**Schron, mimo iż zrujnowany, przedstawia w mojej opinii nadal dużą wartość. Stąd nie ujawniam jego dokładnej lokalizacji. Proszę też tego nie czynić w komentarzach! Dziękuję!

===============================
Jeśli chcesz - wesprzyj mnie - https://patronite.pl/Fortyfikacje
===============================