Pozycja Odry pod względem zachowania, to umocnienia pełne kontrastów. Obecnie dosyć często odwiedzam okolice Nowej Soli. Napotkanie w tym obszarze na obiekt zachowany choć w stanie dostatecznym graniczy z cudem! Przy tym wzdłuż całej linii, od okolic Wrocławia, aż po Eisenhüttenstadt, można napotkać albo całe odcinki, albo choć pojedyncze schrony zachowane w stanie bardzo dobrym. Dziś właśnie odwidzimy taki odcinek i taki Stand o tak dobrym stanie zachowania. Wybierzemy się w okolice Przytoku, a obiekt, który obejrzymy, to schron bojowo-obserwacyjny nr 687.
Stand został wzniesiony w wierzchołku sporego meandru Odry. Rzeka w tym miejscu zmienia swój bieg z zachodniego na północny. Schron został ulokowany w szczycie wału przeciwpowodziowego, który jednocześnie miał być gwarantem jego kamuflażu. Jego stanowisko ogniowe obejmowało oś koryta Odry. Obiekt znajdował się dosyć blisko brzegu, od którego obecnie dzieli go około 70 m. Mapy z lat 30. XX wieku wskazują, że na zapolu schronu znajdowało się niewielkie starorzecze. Obecnie na zapolu znajduje się nieduży staw rybny. Do wnętrza schronu prowadziły dwa wejścia, oba zamykane drzwiami stalowymi 14P7. Współcześnie - w wyniku podnoszenia wysokości wałów - elewacja wejściowa została częściowo przysypana. Dostać się do środka można tylko jednym z wejść. W odsłoniętej płaszczyźnie elewacji odnajdziemy czerpnie/wyrzutnie powietrza, ślady po zdemontowanych pałąkach na siatkę maskującą oraz zachowaną drabinkę klamrową. Elewacja bojowa kryje w sobie odsłoniętą częściowo płytę stalową typu 7P7. Nad poziomem wału przeciwpowodziowego góruje mała kopuła obserwacyjna typu 9P7.
Schron bojowo-obserwacyjny nr 687 należał do średniej wielkości projektów. Składał się z czterech pomieszczeń. Obecna penetracja obiektu jest mocno utrudniona. Jedno z wejść jest zasypane, drugie natomiast przysypane. Wnętrze schronu wypełnione jest wodą. W zależności od pory roku może być jej całkiem sporo. Na posadzce zalega spora ilość błota. Zwiedzając schron należy zachować dużą ostrożność! Pierwszym pomieszczeniem był przedsionek. W ścianach przylegających do otworów wejściowych ulokowano komory minowe - miały ułatwić załodze wyłączenie schronu z czynnej walki - jeśli schron zagrożony był zdobyciem przez wroga. W obiekcie komory te zachowały się w dobrym stanie, wraz z prowadnicami i małymi zasuwami. Przedsionek pełnił niejednokrotnie wiele roli, także w obiekcie nr 687. Były to funkcje śluzy gazowej, magazynowa, czy... toalety. Wszystko to na przestrzeni zamykającej się w wymiarach 1,10 x 4,40 m.
Z przedsionka prowadziło jedno przejście i łączyło go z izbą pogotowia bojowego. Od strony pomieszczenia pogotowia zamykane było stalowymi drzwiami dwudzielnymi typu 16P7. Izba pogotowia bojowego miała największą powierzchnię i zamykała się w wymiarach 3,80 x 4,40 m. Ślady montażu prycz na ścianach wskazują, że wypocząć mogło tu jednocześnie dwunastu żołnierzy. Wiele wskazuje, że nie była to drużyna wypadowa. W pozostałych pomieszczeniach widoczny był brak zamontowanych prycz. Żołnierze odbywający służbę w schronie skazani byli na spartańskie warunki bytowania. Mieli do dyspozycji telefon, piec (którego warunki użycia były ściśle określone), filtrowentylator - schron teoretycznie odporny był na atak chemiczny. Z pewnością obiekt nie był zelektryfikowany. Za oświetlenie we wszystkich izbach odpowiadały lampy karbidowe lub naftowe...
Pomiędzy izbą pogotowia a pomieszczeniem bojowym zaprojektowano śluzę. Od strony pomieszczenia socjalnego zamykana była drzwiami gazoszczelnymi typu 19P7, od strony izby bojowej stalowymi drzwiami dwudzielnymi typu 16P7. Tutaj także ulokowano jedną z komór minowych.
Izba bojowa miała stosunkowo spore rozmiary: 2,90 x 2,20 m. Żołnierze obsługujący główne uzbrojenie schronu, czyli sMG 08, osłonięci byli stalową płytą typu 7P7 o grubości 10 cm. Izba bojowa wyposażona była w telefon, filtrowentylator oraz piec. W pomieszczeniu było na tyle dużo przestrzeni, że znalazła się tu również nisza magazynowa. W płaszczyźnie ograniczających ją ścian znajdowały się otwory, w których zamontowane były drewniane półki.
Labirynt składających się na schron pomieszczeń kończy izba obserwatora. Od kazamaty bojowej odgraniczał ją krótki korytarz oraz stalowe drzwi dwudzielne. Było to najmniejsze pomieszczenie o wymiarach 1,90 x 1,00 m. Żołnierz prowadzący obserwację korzystał z osłony małej kopuły obserwatora piechoty typu 9P7. Obserwacja dalekiego przedpola była możliwa dzięki peryskopowi Pz.B.W.F.5a. Wgląd w bliskie przedpole odbywał się bez użycia osprzętu optycznego. Sama kopuła zachowała się w dobrym stanie: ostały się prowadnice i zasuwy czterech przezierników, spomiędzy nich wystają płaty filcowej izolacji. Niestety, prócz zaworów systemu wentylacyjnego oraz uchwytów, po których wspiąć się na stanowisko mógł żołnierz, nic nie zachowało się z samego stanowiska. Trudno określić, by na wyposażeniu obserwatora znajdował się telefon, z pewnością komunikację zapewniały rury głosowe. Obecność zaworów systemu wentylacyjnego wskazuje, że w izba odbywał się obieg powietrza.
Za garść cennych informacji na temat schronu dziękuję Dariuszowi Pstuś (4Historie)!
Metryczka:
Schron bojowy dla km o ogniu czołowym z kopułą obserwacyjną nr 687 (MG-Schartenstand mit Kleinglocke nr 687)
Elewacja wejściowa. Obecnie jest mocno przysypana ziemią.
Elewacja wejściowa. Wejście ulokowane po prawej stronie. Widoczna jest zachowana ościeżnica drzwi stalowych 14P7. Na lewo i prawo od niej czerpnie/wyrzutnie powietrza systemu wentylacyjnego.
Elewacja wejściowa. Wejście ulokowane po prawej stronie. Widoczna jest zachowana ościeżnica drzwi stalowych 14P7. Na lewo i prawo od niej czerpnie/wyrzutnie powietrza systemu wentylacyjnego.
Elewacja wejściowa. Zachowana drabinka klamrowa prowadząca na strop obiektu.
Izba pogotowia bojowego. Po prawej ślady montażu prycz. Po lewej przejście do śluzy prowadzącej do pomieszczenia bojowego. Zachowała się ościeżnica drzwi gazoszczelnych.
Izba pogotowia bojowego. Po prawej ślady montażu prycz. Po lewej przejście do śluzy prowadzącej do pomieszczenia bojowego. Zachowała się ościeżnica drzwi gazoszczelnych.
Izba pogotowia bojowego. Po lewej i prawej stronie przejścia do przedsionka ulokowano nisze oświetleniowe.
Izba pogotowia bojowego. Śluza prowadząca do izby bojowej.
Izba pogotowia bojowego. Po lewej nisza oświetleniowa. Pod stropem zamknięcie przewodu systemu wentylacji. Po prawej pancerz skrzynkowy - stanowisko obrony wewnętrznej.
Izba pogotowia bojowego. Po lewej nisza oświetleniowa. Pod stropem zamknięcie przewodu systemu wentylacji. Po prawej pancerz skrzynkowy - stanowisko obrony wewnętrznej.
Izba pogotowia bojowego. Po lewej nisza oświetleniowa. Nad nią zawór systemu wentylacyjnego.
Izba pogotowia bojowego. U góry - zawór systemu wentylacyjnego. Pod nim, nieco po lewej, rura głosowa. Napis eksploatacyjny wskazuje, że łączyła z pomieszczeniem obserwatora.
Izba pogotowia bojowego. U góry - zawór systemu wentylacyjnego. Pod nim, nieco po lewej, rura głosowa. Napis eksploatacyjny wskazuje, że łączyła z pomieszczeniem obserwatora.
Izba obserwatora. Zamykana była stalowymi drzwiami dwudzielnymi. U góry widoczny zawór systemu wentylacyjnego, tuż pod nim rura głosowa zapewniająca łączność z izbą pogotowia.
Izba obserwatora. Zamykana była stalowymi drzwiami dwudzielnymi. U góry widoczny zawór systemu wentylacyjnego, tuż pod nim rura głosowa zapewniająca łączność z izbą pogotowia.
Izba obserwatora. Po prawej zawór systemu wentylacyjnego. Po lewej pozostałości wsporników podestu. Prostokątny płaskownik z czterema szpilkami służył mocowaniu siedziska.
Izba obserwatora. Po prawej zawór systemu wentylacyjnego. Po lewej pozostałości wsporników podestu. Prostokątny płaskownik z czterema szpilkami służył mocowaniu siedziska.
Izba obserwatora. Po lewej i prawej od zaworu - uchwyty ułatwiające wspinaczkę na stanowisko obserwatora.
Nie wiem jak jest u Was. Mnie do danego odcinka przyciąga zawsze na początku pewien jego element. Do Prusinowa Wałeckiego pierwszy raz zawitałem dopie...
Schron jednosektorowy broniący mostu nad kanałem w okolicy Jez. Perkoz Mały (na północny wschód od Głuska). Obiekt jest (jak na Pozycję Pomorską) zach...
Są tacy, którzy szukają "Wału Pomorskiego" wśród umocnień "MRU"...* Idąc tym tropem postanowiłem... Szukać Pozycji Odry na Pozycji... Pomorskiej!** T...
Obiekt, który dzisiaj obejrzymy, jest pod kilkoma względami "naj"! Było to najdalej na południe położone dzieło Frontu Fortecznego Łuku Odry-Warty, da...
Dla wszystkich czytelników strony FORTYFIKACJE oraz PORTAL FORTECZNY przygotowałem specjalną tapetę z kalendarzem na pulpit. Propozycję postanowiłem w...
Niedaleko eksplorowanego przez nas już schronu Ru. 6* znajdziemy jeszcze jeden ciekawy zabytek niemieckiej sztuki fortyfikacyjnej! Nad Młynówką ma się...
Każdy schron jest niesamowity Jednak są takie, które są wyjątkowe! Ten - a jakże - do takich należy! Był to Stand ognia bocznego, który - by go ukry...
Będąc w pobliżu skrzyżowania DK3 i DK24 grzechem byłoby nie odwiedzić jednego z najbardziej charakterystycznych dzieł północnego odcinka Festungsfront...
Odpoczniemy jeszcze trochę od niemieckiej fortyfikacji lat 30. Cokolwiek - obejrzymy obiekt, który robi równe, a może nawet jeszcze większe wrażenie! ...
Dzieło wzniesione przez Prusy w latach 1854-1858, pierwotnie jego zadaniem była obrona portu oraz Twierdzy od strony zachodniej. W takiej formie, jako...
Dla wszystkich czytelników strony FORTYFIKACJE przygotowałem specjalną tapetę z kalendarzem na pulpit.
Zachęcam Państwa do pobrania tapety FORTYFIKAC...
Długo mnie nie było! Natłok pracy oraz zmęczenie nią sprawiły, że musiałem trochę odetchnąć. Nie zapomniałem jednak o Państwu - miłośnikach, fanach, a...
"To skomplikowane" - tak lakonicznie można by podsumować historię potężnego placu budowy, jakim był przez cały okres swego funkcjonowania Front Fortec...
"Jedno z czterech identycznych dzieł bojowych wzniesionych w szyjowej części umocnień cytadeli. Dzieło murowano-ziemne o skazamatowanym i opatrzonym
...
Muszę Państwu powiedzieć, że wprost uwielbiam niemiecką szkołę fortyfikacyjną przełomu lat 20. i 30. XX wieku. Był to czas, w którym Niemcy były oficj...
Ru. 9 to niewielki obiekt o odporności w kat. "C". Zadanie jakie przed nim stało było podobne do roli jaką spełniał jego sąsiad o sygnaturze Ru. 10 - ...
Pz. W. 865 to chyba jeden z najsłynniejszych obiektów na całym tzw. MRU. Jest to zarazem jeden z najstarszych schronów tej linii umocnień. Łączył on w...
Topografia okolic Białego Boru sprzyjała obronie. W tym rejonie występuje szereg jezior polodowcowych o charakterze rynnowym. Ich brzegi zazwyczaj są ...
This website uses cookies to manage authentication, navigation, and other functions. By using our website, you agree that we can place these types of cookies on your device.