Mógłby ktoś pomyśleć, że ulubionym miejscem moich powrotów jest Odra... Nie zaprzeczam, cokolwiek jest rzeka, która, mimo że rozmiarami o wiele mniejsza (jak podaje Drawieński Park Narodowy ma zaledwie 16 km długości!), zauroczyła mnie w równym stopniu. Tą rzeką jest Młynówka, zwana również Runicą, lewy dopływ Płocicznej. Dolny bieg Runicy ma postać czarującej doliny, głęboko wcinającej się w niewysokie wzniesienia. Prawy brzeg rzeki został uzbrojony w linię umocnień Pozycji Pomorskiej. Na odcinku, liczącym w linii prostej niespełna 4,5 km, wzniesiono ok. 16 obiektów. Wiele z nich zachowało się co najmniej w przyzwoitym stanie. Wśród nich odnajdziemy również schron bojowy o sygnaturze Ru. 12. Jak wiele sąsiednich i on został wkomponowany w strome zbocze doliny Młynówki. Ogień jego stanowiska bojowego obejmował lewy brzeg rzeki i przebiegającą tam drogę leśną (ta prowadziła do przeprawy na Runicy). Stand został dobrze zakamuflowany: zagłębiony w ziemi, strop przysypany ziemią.

Add a comment

Powracamy na fenomenalny odcinek Pozycji Pomorskiej, rozciągający się w okolicach wsi Sępolno Wielkie (Gross Karzenburg). Pewnie się powtórzę, ale ów pas umocnień obfituje w ciekawe konstrukcje, które ponadto zachowane są w bardzo dobrym stopniu. Warto wspomnieć o tym, że krajobraz forteczny wgryza się tu w teren o urozmaiconym ukształtowaniu i pięknej przyrodzie.

Eksplorowany przez nas schron to obiekt dowodzenia i został wybudowany w ramach szczątkowej drugiej linii umocnień. Oś sektora jego stanowiska bojowego przebiegała równolegle do utwardzonej szosy, łączącej Sępolno z Kołtkami. Mimo tyłowej pozycji obiekt został solidnie zamaskowany. Bryła schronu została mocno zagłębiona w ziemi i przysypana ziemią. Jej zwały do dziś zalegają na jego stropie. W czasach swej świetności z pewnością był stanowiskiem trudnym do zlokalizowania przez przeciwnika.

Add a comment

Co słychać nad Odrą? ? Sprawdźmy w Ścinawie! Przy okazji możemy odwiedzić kilka schronów Pozycji Odry. O fortyfikacjach w okolicach tego dolnośląskiego miasta można powiedzieć bardzo wiele. Pomijając średniowiecze, miasto ufortyfikowane było już w XIX w. - zyskało wówczas umocnioną przeprawę mostową, o której już pisałem*. W XX wieku, w latach 20., w ramach Oder-Stellung, wznoszono tu konstrukcje w kilku etapach, od 1928 do 1936 roku. Wtapiano je w nadrzeczny wał przeciwpowodziowy lub pirs, maskowano na budynki lub chowajno za filarami mostu. Kilka z tych, nierzadko dostatecznie, ba! przyzwoicie zachowanych obiektów, postaram się pokazać. Dziś pierwszy z nich, noszący numer 194.

Add a comment

Udajemy się na niezwykły odcinek Pommern-Stellung w okolicach Zdbic. Wyjątkowość rejonu wynika z dwóch czynników: intrygujących umocnień, zachowanych nierzadko w przyzwoitym stopniu oraz przyrody, która tutaj, praktycznie o każdej porze roku, zachwyca! Odwiedziłem to miejsce w lutym i byłem nim zauroczony! Do rzeczy: eksplorowany przez nas schron to niewielka i typowa konstrukcja. Był to dwuizbowy Stand o odporności B1. Zadaniem Schm. S. 6 wraz ze swoim sąsiadem Schm. S. 7 było ryglowanie przesmyku pomiędzy Jeziorem Smolno i bagniskami. Znajdowało się tu skrzyżowanie kilku leśnych dróg. Na południe od nich rozciągają się tereny podmokłe, sięgające aż do Jeziora Lubianka, które stanowiły naturalną przeszkodę przeciwczołgową i przeciwpiechotną.

Add a comment

Czas na coś większego i cięższego! ? Powracamy na FF O-W-B! Tym razem odwiedzimy i eksploracji poddamy B-Werk, który otrzymał propagandową sygnaturę Panzerwerk-a nr 773. Zadaniem prezentowanego schronu była osłona - wraz z sąsiednim Pz. W. 772* - głównego wjazdu A64. Stąd oba schrony otrzymały nietypową lokalizację. Znalazły się one na głębokim zapolu i od głównej linii walki dzieliło je aż 3,3 km! Mimo bliskości systemu podziemnego Pz. W. 773 nie otrzymał z nim połączenia. Walkę, którą obiekt miał potencjalnie prowadzić, musiał toczyć w ścisłej współpracy z sąsiadem: w oczy rzuca się brak uzbrojenia w postaci moździerza, miotacza płomieni oraz jakiegokolwiek aparatu służącego stricte obserwacji**. B-Werk nie otrzymał pomieszczenia obserwatora piechoty z mniej lub bardziej zaawansowanym osprzętem. Pomieszczenie takie posiadał natomiast Pz. W. 772: stanowisko obserwatora otrzymało tam kopułę 23P8. Prezentowany schron prowadził więc walkę jedynie z pomocą km-ów, umieszczonych w czterech stanowiskach bojowych umieszczonych pod dwiema kopułami, tzw. "kazamacie pancernej" 4P7 oraz za płytą stalową 7P7. Ta ostania szczęśliwie zachowała się do dziś.

Add a comment