Jednym z ciekawszych odcinków Pozycji pomorskiej niewątpliwie są umocnienia, które Niemcy wznieśli by zabezpieczyć przesmyk pomiędzy Jeziorami Wielimie oraz Dołgie (Vilmsee, Dolgensee). Obiekty stałe zostały zbudowane tam w 1934 r. Pod wieloma względami jest to odcinek intrygujący. Przede wszystkim możemy napotkać tu mnogość rozwiązań. Znajdziemy tu sporą ilość obiektów obserwacyjnych, obiekty bojowe ukrycia dla armat ppanc, a nawet schron dwukondygnacyjny! Obecnie odcinek ten każdego eksploratora ucieszy wcale dobrym poziomem zachowania.

Add a comment

Po dłuższej przewie wracamy nad Jezioro Otmuchowskie. Dla przypomnienia: było to sztucznie utworzone na Nysie Kłodzkiej zalewisko, wzniesione w latach 1928-1933 jako zbiornik zaporowo-retencyjny (Staubecken Ottmachau lub Ottmachauer See). Na jego wschodnim brzegu, w miejscu gdzie uchodzi z niego Nysa Kłodzka, Niemcy zbudowali zaporę oraz elektrownię, które funkcjonują do dziś. Tutaj, na lewym brzegu Nysy, rozpoczęto budowę Pozycji Nysy (Neisse-Stellung). Co do przebiegu i statusu jej umocnień trudno obecnie stawiać jakiekolwiek tezy - brakuje tu źródeł, które mogłyby je uprawomocnić. Ostrożnie można stwierdzić, że jako linia obrony mogła stanowić zaporę wobec wojsk i Polski, i Czechosłowacji. Pewne jest jedno - powstały trzy obiekty fortyfikacji stałej, z których dziś prezentuję Państwu ostatnie* - bojowe.

Add a comment

Żar leje się z nieba ? i niestety nic nie wskazuje, aby się to w najbliższym czasie zmieniło. By trochę schłodzić klimat pragnę zaproponować post, który - mam nadzieję - będzie czymś w rodzaju lodu dodanego do zimnego, orzeźwiającego drinka ? (lub napoju, jak kto woli ?).

Dziś proponuję zajrzeć w okolice Sępolna Wielkiego. Odwiedzimy i obejrzymy MG-Schartenstand, któremu nadano sygnaturę Karz. 14. Był to obiekt dwusektorowy. Prawa izba bojowa obejmowała ogniem swego km szosę łączącą Sępolno z Kołtkami (Hölkewiese). Oś sektora lewej izby bojowej skierowana była na południowy brzeg Jeziora Trzciano (Trittsahnsee). Schron zachował się w stanie bardzo dobrym. Oczywiście został pozbawiony kompletu drzwi oraz obu płyt stalowych 7P7.

Add a comment

Zachęcam do eksploracji i spacerów, oczywiście fortecznymi szlakami - może Poznański Szlak Forteczny, który zaprowadzi nas m.in. na strzelnicę piechoty nad Wartą, a tam do schronu piechoty U10 IV! Była to konstrukcja mobilizacyjna, wzniesiona w latach 1913-1914. Bryła schronu umieszczona została poniżej poziomu gruntu. Jedyną widoczną częścią była elewacja wejściowa. Schrony tego typu (w pobliżu znajduje się bliźniaczy U9 IV) posiadały elewacje wejściowe wykonane z cegły lub betonu. W przypadku U10 IV był to beton - schron znajdował się w północno-wschodniej części twierdzy, co teoretycznie sprawiało, że był bardziej narażony na kontakt z przeciwnikiem. Do wnętrza obiektu dostać się można było trzema wejściami. W licu elewacji umieszczono również niewielkie otwory okienne.

Add a comment

Było trochę zimy, nie zaszkodzi trochę jesieni! Ponownie zachęcam do zdobycia Twierdzy Poznań. To trudne zadanie ułatwić może nam Poznański Szlak Forteczny, który zaprowadzi nas w okolice obecnej ul. Chemicznej (uwielbiam tą nazwę! ). Spośród kilkunastu obiektów, które możemy tam odnaleźć naszej eksploracji podda się dziś schron oznaczony współczesną sygnaturą U9 IV. Jest to ten typ schronów mobilizacyjnych z lat 1913-1914, który lubię najbardziej. Być może dlatego, że swoim entourage przypomina on trochę późniejsze konstrukcje z lat 20. lub nawet 30. XX wieku.

Add a comment